هرآنچه باید درباره فریم ورک انگولار (Angular) بدانید

فریم‌ورک انگولار یک فریم‌ورک منبع باز جاوا اسکریپت است که به وسیله TypeScript نوشته شده است. از آنجا که کسب‌وکارهای امروزی تمام تلاش خود را برای حضور پررنگ در دنیای مجازی به‌کار بسته‌اند و برای این منظور به ابزار قدرتمندی برای توسعه وب نیاز دارند، فریم ورک Angular اهمیت قابل توجهی برای آنها دارد. به همین دلیل، گوگل این فریم‌ورک را که یکی از اهداف اصلی آن عبارت است از تولید و توسعه اپلیکیشن‌های تک‌صفحه‌ای (single-page)، حفظ کرده است. در واقع، انگولار یک فریم‌ورک بسیار محبوب است که ساختار استانداردی را در اختیار کاربران قرار می‌دهد و آنها را قادر به ایجاد اپلیکیشن‌های حجیم می‌کند.

بعضی از ویژگی‌های این فریم‌ورک عبارتند از تجربه کاربری غنی، واکنش سریع و ماندگاری بالای کدها. همان‌طور که Stack Survey در سال 2021 اعلام کرد، انگولار چهارمین فریم‌ورک پرکاربرد در زمینه برنامه‌نویسی فرانت‌اند است. این ابزار در سال 2009 توسط گوگل و به منظور کمک به توسعه وب تولید شد.

سپس به یکی از فریم‌ورک‌های محبوب جاوا اسکریپت تبدیل شد که برای توسعه ساده‌تر و قابل دسترس‌تر فرانت‌اند مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این مطلب، تمام آنچه را که لازم است درباره انگولار بدانید، با شما در میان می‌گذاریم. پس تا پایان با ما همراه باشد تا شناخت کافی از این ابزار محبوب را به دست آورید.

فریم ورک انگولار (Angular) چیست؟

فریم‌ورک انگولار را شرکت گوگل و بر اساس برنامه‌نویسی TypeScript مبتنی بر جاوا اسکریپت تولید کرد و معماری آن بر اساس مفاهیم ویژه و اصلی انگولار انجام گرفته است. این ابزار کدهای غیرضروری را حذف می‌کند تا نسبت به سرعت بیشتر اپلیکیشن اطمینان حاصل شود.

انگولار از طریق ویژگی‌هایی مانند الگوسازی، پیمانه‌سازی (ماژول‌سازی)، مقیدسازی دوطرفه، مدیریت وابستگی و مدیریت AJAX، ایجاد اپلیکیشن‌های تک‌صفحه‌ای پویا و تعاملی را تسهیل می‌کند. طراحان می‌توانند از HTML به عنوان زبان الگو استفاده کنند و حتی سینتاکس این زبان را به سادگی برای انتقال مولفه‌های اپلیکیشن گسترش دهند.

در برنامه‌نویسی انگولار، به منظور ایجاد محیطی تلفیقی برای مولفه‌ها از NgModules استفاده می‌شود. این پیمانه‌ها (ماژول‌ها) کدهای مرتبط را در یک مجموعه کاربردی جمع می‌کنند. هر اپلیکیشنی همیشه شامل یک ماژول ریشه است که خودرانی (بارگذاری و اجرا) را تقویت می‌کند.

جامعه انگولار به فریم‌ورک AngularJS و Angular مدرن تقسیم می‌شود. انگولار مدرن شامل ورژن‌های مختلفی می‌شود که برای مثال می‌توانیم به موارد پایین اشاره کنیم:

• انگولار 2
• انگولار 4
• انگولار 5-6
• انگولار 7
• انگولار 8
• انگولار 9
• انگولار 12

امروزه تمام توسعه‌دهندگان انگولار را به عنوان یک فریم‌ورک قدرتمند مبتنی بر جاوا اسکریپت می‌شناسند که کاربرد زیادی در توسعه اپلیکیشن وب دارد. این ابزار از قابلیت‌های بالایی برای انجام وظایف مربوط به این حوزه برخوردار است.

البته اشاره به تفاوت فریم‌ورک انگولار و AngularJS در اینجا خالی از لطف نیست. اصطلاح انگولار تمام ورژن‌های این فریم‌ورک را شامل می‌شود، اما فریم‌ورک AngularJS نسخه ابتدایی انگولار بود. با وجود این، AngularJS هنوز هم منسوخ نشده است و برای توسعه اپلیکیشن‌های وب کوچک‌تر مورد استفاده قرار می‌گیرد.

ساختار فریم ورک انگولار (Angular) چیست؟

انگولار از نظر ساختاری به بخش‌های مختلفی تقسیم می‌شود که می‌توانیم به موارد پایین اشاره کنیم:

• پیمانه‌ها (Module)
• مولفه‌ها (Components)
• الگوها (Template)
• فراداده‌ها (Metadata)
• رهنمودها (Directives)
• خدمات (Service)

قبل از آنکه پروژه انگولار (Angular) را شروع کنید و اپلیکیشن خود را توسعه دهید، لازم است با این مفاهیم و کاربرد هرکدام از آنها آشنا شوید. به این ترتیب است که می‌توانید اپلیکیشن پرسرعت و باکیفیتی ایجاد کنید. در این بخش شما را با هرکدام از موارد بالا بیشتر آشنا می‌کنیم.

پیمانه‌ها (Modules)

اپلیکیشن‌های انگولار پیمانه‌ای هستند، طوری که نه تنها هرکدام از آنها یک ماژول ریشه به نام AppModule دارد، بلکه خود انگولار هم از سیستم پیمانه‌ای خاص خود را به نام NgModule برخوردار است. در صورتی که قصد استفاده از هر مولفه‌ای را داشته باشید، لازم است آن را به پیمانه مرتبط اعلام کنید. تعدادی از مهم‌ترین خصوصیات @NgModule عبارتند از:

• Declarations
• Exports
• Imports
• Providers
• Bootstrap

هرکدام از این خصوصیات برای انجام امور خاصی در فریم‌ورک Angular در نظر گرفته شده‌اند. برای مثال، اگر بخواهید از ماژول‌های (کتابخانه‌های) خارجی مانند FormsModule، RouterModule یا غیره استفاده کنید، باید نام آن را در imports وارد کنید.

مولفه‌ها (Components)

مولفه‌ها بلوک‌های اصلی ایجاد کننده رابط کاربری (UI) هستند. در واقع، مولفه مسیر صفحه نمایش، به نام دید (view) را کنترل می‌کند و هر مولفه به یک الگو نگاشت می‌شود (ربط داده می‌شود / mapped to).

مولفه‌های فریم‌ورک انگولار حاوی خصوصیات، روش‌ها، سازنده‌ها (constructor)، رویدادهای درونی (input events)، رویدادهای بیرونی و روش‌های چرخه عمر از قبیل ngOnlint، ngOnDestroy و غیره می‌شوند. بعضی از خصوصیات مولفه‌ها را در پایین مشاهده می‌کنید:

• Selector
• TemplateUrl
• Template
• StyleUrls
• Styles

هرکدام از موارد بالا امور خاصی را انجام می‌دهند. برای مثال، در صورتی که بخواهید از فایل‌های CSS در یک مولفه استفاده کنید، باید از styleUrls برای وارد کردن آن بهره بگیرید.

الگوها (Template)

همان‌طور که در بخش مولفه‌ها گفتیم، هر مولفه به یک الگو نگاشت می‌شود. الگو فرمی از HTML است که به انگولار می‌گوید که چگونه مولفه را در صفحه نمایش رندر کند. در واقع، هر الگو ظاهری مشابه یک HTML معمول دارد و تنها تفاوت‌هایی جزئی در رهنمودها، رویدادها، مقیدسازی داده و سایر تگ‌های مولفه مشاهده می‌شود.

رهنمودهای الگو منطق برنامه را فراهم می‌آورند و نشانه‌های مقیدسازی داده‌های اپلیکیشن را به DOM متصل می‌کنند. در واقع، دو نوع مقیدسازی داده وجود دارد:

• مقیدسازی رویداد: این نوع از مقیدسازی به اپلیکیشن اجازه می‌دهد تا از طریق به‌روزرسانی داده‌های اپلیکیشن، به ورودی کاربر در محیط هدف واکنش نشان داده شود.
• مقیدسازی خصوصیات: این نوع نیز ارزش‌هایی را درون‌یابی می‌کند که از داده‌های اپلیکیشن به HTML محاسبه می‌شوند.

فراداده‌ها (Metadata)

فراداده‌ها روش پردازش هر کلاس را به انگولار نشان می‌دهند. پس دکور کلاس را به شیوه‌ای تنظیم می‌کنند که بتوانند رفتار قابل انتظار کلاس را پیکربندی کنند. در TypeScript فریم‌ورک انگولار، شما فراداده را به کمک @Component، @NgModule، @Injectableیا @Directive پیوست خواهید کرد. دلیل این است که، تمام بخش‌های انگولار، از قبیل مولفه‌ها، رهنمودها، پیمانه‌ها یا خدمات، در واقع کلاس‌های پایه TypeScript هستند.

رهنمودها (Directive)

الگوهای انگولار پویا هستند، پس وقتی که Angular آنها را رندر می‌کند، مطابق دستورالعمل‌هایی که توسط رهنمودها تعیین می‌شوند، DOM را تغییر می‌دهند. هر رهنمود یک کلاس با دکوراتور @Directive است. فریم‌ورک Angular دو نوع رهنمود را در اختیار کاربرانش قرار می‌دهد:

• رهنمود ساختاری (Structural Directive)
• رهنمود صفتی (Attribute Directive)

خدمات (Service)

خدمات برای سرویس‌های داده‌ای قابل استفاده مجدد استفاده می‌شوند تا در سراسر اپلیکیشن در بین مولفه‌ها به اشتراک گذاشته شوند. برای مثال، دکوراتور @Injectable() برای اعلام هر typescript به عنوان یک سرویس مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین، می‌توانید با استفاده از RxJS داده را به عنوان Observable برگردانید.

مقاله پیشنهادی: راهنمای کامل تبدیل شدن به یک برنامه نویس فریلنسر

مزایای فریم ورک انگولار (Angular) چیست؟

اکنون که درکی پایه‌ای از فریم‌ورک Angular به دست آورده‌اید، نوبت به این رسیده که مزایای استفاده از آن را توضیح دهیم. در واقع، انگولار مزایای قابل توجهی دارد که می‌توانیم آنها را در موارد پایین بیان کنیم:

• پشتیبانی گوگول از انگولار

یکی از مزایای انگولار این است که از پشتیبانی گوگل برخوردار است. گوگل پشتیبانی بلندمدت (LTS) خود از انگولار را اجرایی کرده است که خبر خوبی برای کاربران این فریم‌ورک به حساب می‌آید. اپلیکیشن‌های گوگول نیز از انگولار استفاده می‌کنند و تیم گوگل با خوشبینی به پایداری آن نگاه می‌کند. سایر توسعه‌دهندگان انگولار نیز در حال استفاده از فرصت طلایی یادگیری از متخصصان انگولار مورد تایید گوگل هستند.

• رابط خط فرمان (CLI)

شاید می‌توانیم بگوییم که این قابل توجه‌ترین ویژگی فریم‌ورک انگولار است. رابط خط فرمان توسعه کامل جریان کار، ایجاد بهینه‌ساز، پیکربندی تولید اپلیکیشن و مقداردهی را تا اندازه ممکن تسهیل می‌کند. به این صورت، جواز ایجاد یک برنامه انگولار جدید را خواهید داشت. این ویژگی کیفیت کد را افزایش داده و توسعه انگولار را تا اندازه زیادی تسهیل می‌کند.

• ساختار مبتنی بر مولفه‌ها

انگولار در ورژن دوم خود از MVC به ساختار مبتنی بر مولفه کوچ کرد. بنابراین، مولفه پایه‌ای‌ترین بلوک ایجاد فریم ورک Angular است و هرکدام از آنها حاوی داده‌های قابل تزریق و منطق آنها هستند. به این صورت، برنامه‌نویسان می‌توانند رابط کاربری را با بخش‌های متحرک ایجاد کرده و از فرایند توسعه هموار اطمینان حاصل کنند. علاوه بر این، سلسله مراتب و استقلال مولفه‌ای موجب تسهیل آزمایش هر اپلیکیشن وبی می‌شود.

• PWA و SPA

اپلیکیشن وب پیش‌رونده انگولار (PWA) راهکاری ارزان قیمت است که امکان عمل کردن به عنوان یک اپلیکیشن موبایل را برای سایت‌ها فراهم می‌آورد. PWA تجربه کاربری سایت را از طریق کاهش وابستگی به شبکه به طرز قابل توجهی افزایش می‌دهد.

به‌علاوه، فریم‌ورک انگولار توسعه اپلیکیشن‌های تک‌صفحه‌ای (SPA) را تسهیل می‌کند و امکان رندرینگ سمت سرور را فراهم می‌آورد که خود به بهبود رتبه SEO نیز کمک خواهد کرد. این ویژگی بارگذاری سریع صفحه را ممکن می‌سازد و عملکرد سایت را روی موبایل و وسایل کم‌قدرت بهبود می‌بخشد.

• مواد انگولار (Angular Material)

هر توسعه‌دهنده‌ای می‌تواند به سادگی مولفه‌های رابط کاربری را با این کامپایل‌کننده عناصر طراحی مواد (Material Design) ادغام کند.

علاوه بر مواردی که توضیح داده شدند، می‌توانیم سرعت بالای برنامه‌نویسی، ایمنی، آزمایش آسان، قیاس‌پذیری، عملکرد عالی و غیره را نیز به عنوان مزایای استفاده از این فریم‌ورک نام ببریم.

مقاله پیشنهادی: بهترین زبان‌های مورد نیاز برای طراحی سایت

کاربرد فریم ورک انگولار (Angular) چیست؟

انگولار یک فریم‌ورک فرانت‌اند منبع باز است که امکان ایجاد اپلیکیشن‌های تک‌صفحه‌ای پویا را با استفاده از چند ویژگی قابل توجه فراهم می‌آورد. در میان این ویژگی‌ها می‌توانیم به موارد پایین اشاره کنیم:

• الگوسازی (templating)
• مقیدسازی دوطرفه (two-way binding)
• پیمانه‌ای بودن (modularity)
• دسترسی RESTful API
• تزریق وابستگی
• پشتیبانی AJAX

در فریم‌ورک Angular می‌توانید از ‌HTML به عنوان زبان الگو استفاده کنید. به این صورت، سینتاکس ساده این زبان را می‌توانید به آسانی گسترش داده و مولفه‌های اپلیکیشن را انتقال دهید. علاوه بر این، در انگولار لازم نیست برای ساخت اپلیکیشن‌های پویا به کتابخانه‌های طرف سوم تکیه کنید. در مجموع، باید بگوییم که انگولار برای موارد پایین کاربرد دارد:

• اپلیکیشن وب پیش‌رونده انگولار
• اپلیکیشن‌های تک‌صفحه‌ای
• رابط‌های دارای انیمیشن‌های زیبا
• اپلیکیشن‌های وب سازمانی

چطور از فریم ورک انگولار (Angular) استفاده کنیم؟

برای اینکه کار کردن با فریم‌ورک انگولار را شروع کنید، باید مقدمات لازم را تهیه کنید. برای نصب انگولار روی سیستم محلی خود لازم است امکانات پایین را داشته باشید:

• Node.js: انگولار به یک نسخه LTC موجود و فعال نیاز دارد.
• مدیر پکیج npm: انگولار، CLI انگولار و اپلیکیشن‌های انگولار برای اجرای بسیاری از ویژگی‌ها و کارکردهای خود به پکیج‌های npm نیاز دارند.

در صورتی که امکانات بالا را تامین کرده‌اید، نوبت آن رسیده است که اپلیکیشن را روی سیستم خود تنظیم کنید. می‌توانید از CLI انگولار برای اجرای فرمان‌ها در ترمینال خود استفاده کنید و اپلیکیشن‌های انگولار را تولید، آزمایش و گسترش دهید. برای این منظور، کافی است دستورات لازم را اجرا کنید. تمام دستورات CLI انگولار با ng شروع می‌شوند و به دنبال آنها آنچه را که می‌خواهید CLI انجام دهد، وارد خواهید کرد.

جمع‌بندی

در این مطلب فریم ورک Angular را از جوانب مختلف مورد بررسی قرار دادیم. این ابزار یکی از فریم‌ورک‌های محبوب است که استفاده از آن مزایا و فواید زیادی برای برنامه‌نویسان به همراه دارد. در صورتی که قصد ایجاد اپلیکیشن‌های تک‌صفحه‌ای، وب سازمانی، رابط‌های جذاب یا اپلیکیشن وب پیش‌رونده را داشته باشید، فریم‌ورک انگولار یکی از بهترین گزینه‌های مورد نظر شما خواهد بود. در پایان، با تکیه بر آنچه که در این مطلب گفته شد، اکنون می‌توانید تصمیم بگیرید که آیا این فریم‌ورک برایتان مفید است یا خیر. در صورتی که پاسخ مثبت باشد، می‌توانید کار کردن با آن را از همین اکنون شروع کنید.

ارسال شده در 22 خرداد 1401