فریلنسرها بدانند: کارفرماها هم تیپ‌های شخصیتی گوناگون دارند!

بحث اصلاً بحث استثمار نیست، بلکه کارفرماها هم تیپ‌های شخصیتی گوناگون دارند!

بعد از اینکه عنوان این مطلب توجهتان را جلب کرده، احتمالاً اولین واکنشتان این بوده:

عجب موضوع بکر و باحالی! چرا تا حالا به فکر خودم نرسیده بود؟
یا شاید با خودتان گفته باشید:
عجب موضوع عجیبی!
بعد به خودتان نهیب زده باشید:
هرگز یک مقاله را از روی عنوانش قضاوت نکن!
بگذار قبل از قضاوت بروم ببینم حرف حسابش چیست؟
شاید هم یکی از افرادی باشید که در دسته‌ی سوم جا می‌گیرد:

با دیدن عنوان این مقاله به یاد ارائهٔ خانم منا گنجیان افتادید که موضوعی مشابه داشت.
خانم گنجیان را که می‌شناسید؟ او یکی از هم‌بنیان‌گذاران شتاب‌دهنده‌ی شغلی لینیفای است.

پیش از اینکه اصل بحث را شروع کنم به شما که جزء دستهٔ سوم هستید، تبریک ویژه می‌گویم!
چرا؟ از نظر من شما یکی از نوابغ روزگار و نوادر دوران هستید و در ضمن قدرت حافظه‌تان تحسین‌برانگیز است.
عده‌ای دیگر را داشت یادم می‌رفت. آن آدم‌های عزیز دستهٔ چهارم:  افردی که بیخیال همهٔ این حرف و حدیث‌ها دوست دارند بدانند که چطور شد تصمیم گرفتیم در این زمینه مطلبی بنویسیم؟
شاید باورتان نشود اما همه‌چیز از بگومگوهای معمولی شروع شد! بگومگوهایی که بین فریلنسرها و کارفرماها رخ می‌دهد و بازتاب آن را تقریباً هر روز در شبکه‌های اجتماعی می‌بینیم.

دقیق‌تر بگویم؟

اگر در فضای فریلنسری فعال باشید یا کارفرما باشید و مشغول به کار، احتمالاً یک بحث و جدل تقریباً همیشگی را بین فریلنسر و کارفرما به چشم دیده‌اید یا شاید با گوشت و پوست و استخوان تجربه کرده‌اید. انگار ذهنیت اکثر فریلنسرها به این صورت است که کارفرما دستمزد کافی پرداخت نمی‌کند یا قصدی جز استثمار فریلنسرها ندارد. از طرف دیگر هم ممکن است از کارفرماها شنیده باشید که از کیفیت نامطلوب، اخلاق ناسازگار یا بی‌توجهی و کم‌تعهدی فریلنسرها گله می‌کنند. ما اصلاً نمی‌خواهیم در مقام قضاوت قرار بگیریم و مشخص کنیم حق با کدام طرف دعوا است. ما می‌خواهیم از منظری تازه به این موضوع نگاه کنیم. همچنان به همراهی با ما و مطالعهٔ این مقاله ادامه دهید. امیدواریم گامی باشد در مسیر کاهش تنش و کشمکش بین فریلنسرها و کارفرماها.

شناخت تیپ‌های شخصیتی کارفرما: چراغ راه فریلنسرها!

راستش را بخواهید همهٔ کارفرماها مثل هم نیستند. منظور این است که تیپ شخصیتی و مدل همکاری مطلوب در نگاه هر گروه از کارفرماها با هم متفاوت است. شناخت تیپ‌های شخصیتی کارفرماها و رفتار متناسب با تیپ شخصیتی هر فرد شاید یکی از راهکارهای کاهش کشمکش بین کارفرما و فریلنسر باشد. شناخت انواع کارفرما کمک می‌کند که دغدغه‌ها و چالش‌هایمان کمتر شود و از چگونگی برقراری ارتباط مناسب با هر  کارفرما بیشتر سر در بیاوریم. علاوه بر این، با توجه به میزان تجربه و تخصصمان می‌توانیم تصمیم بگیریم که کدام کارفرما را ترجیح می‌دهیم یا همکاری با کدام کارفرما برای ما مناسب است.  در ادامه با سه نوع کارفرما بیشتر آشنا می‌شویم:

کارفرمای نوع اول:اولویت با ارزانی قیمت

آن دسته از کارفرماها که ما در اینجا کارفرمای نوع اول خطاب می‌کنیم، معمولاً چه ویژگی‌هایی دارد؟

  • صاحب یک کسب و کار کوچک است. مثلاً یک آنلاین شاپ دارد یا یک صفحه در اینستاگرام.
  • دانش عمومی این کارفرماها از مفاهیم کلی کسب‌وکار محدود یا اندک است. مواجهه‌اش با فریلنسر ممکن است به این صورت باشد که بگوید: «لوگو چند؟» یا «یک سایت می‌خوام مث دیجی‌کالا!»
  • هیچ اطلاعاتی از تخصص شما ندارد.
  • از آن‌هایی است که هر لحظه ممکن است از یک جای کار ایراد بگیرد و انتظار داشته باشد که بی‌نهایت بار کار را ویرایش کنید.
  • این کارفرما می‌خواهد کار با قیمت کم و کیفیت مطلوب انجام شود! و برای همین وقت و انرژی زیادی صرف می‌کند تا بتواند بر سر قیمت توافق کند، در نتیجه وقت شما را هم سر این موضوع خواهد گرفت و مدام چانه خواهد زد.

چنین کارفرمایی کجا دنبال فریلنسرها می‌گردد؟

  • از دوست و آشنا پرس‌وجو می‌کند.
  • دست به دامان پلتفرم‌های فریلنسری می‌شود.
  • اینستاگرام را بالا و پایین می‌کند.
  • شاید در آخر چند دقیقه هم به گوگل سر بزند.

چه چیزی این کارفرما را متقاعد می‌کند که یک فریلنسر را از میان جمع انتخاب کند؟

قیمت ارزان!

چرا؟

زیرا از تخصص شما سر در نمی‌‌آورد و نمی‌داند که کیفیت کار شما بر کیفیت سایر ابعاد کسب‌وکار او تأثیر خواهد گذاشت. علاوه بر این‌ها، هم محدودیت بودجه دارد و هم منش بازاری. در نتیجه چه می‌کند؟ مدام سر قیمت چانه می‌زند و دنبال ارزان‌ترین‌هاست. در واقع، برای کارفرمای نوع اول، انگار صرفاً قیمت ارزان است که جذابیت دارد، فارغ از کیفیت کار.

کارفرمای نوع اول به بررسی سطحی چند نمونه‌کار اکتفا می‌کند. به‌عبارت دیگر، این کارفرما دنبال پرتفیلوی حرفه‌ای نیست. یعنی اگر شما پرتفیلوی حرفه‌ای هم برایش بفرستید، کارفرمای نوع اول اهمیتی نمی‌دهد و اصلاً بعید نیست که آن را باز نکند یا حتی اگر هم آن را ببیند، از آن سر در نیاورد.

فریلنسر عزیزتر از جان!

این‌همه نوشتیم که بدانید، گاهی بحث اصلاً بحث استثمار نیست، شخصیت و یا شاید بودجهٔ کارفرمای نوع اول این‌طور ایجاب می‌کند. شاید دانش، تخصص و تجربهٔ شما فراتر از آن است که برای کارفرمای نوع اول همکار مناسبی به حساب بیایید.

چاره چیست؟ اگر به چنین کارفرمایی برخوردیم، باید چه واکنشی نشان بدهیم؟

اگر تازه‌کار نیستید و صرفاً دنبال فرصتی برای کسب تجربه نمی‌گردید، اگر جنبهٔ مالی برایتان مهم است، پس:

از کارفرمای نوع اول گذر کنید. دانش و تخصص و برند شخصی‌تان را به جایگاهی برسانید که با کارفرمای نوع دوم همکاری کنید. اگر هم مسیر را با همین فرمان ادامه بدهید، اصلاً بعید نیست که کارفرمای نوع سوم بیاید سراغتان.

باور نمی‌کنید؟ اشکالی ندارد! هنوز حرف‌هایمان با شما تمام نشده است. وقت آن رسیده که دست از سر کارفرمای نوع اول برداریم و برویم سراغ کارفرمای نوع دوم.

همچنان با ما همراه باشید تا پایان.

کارفرمای نوع دوم:قدردان دانش و تخصص شما!

کسب‌وکار نسبتاً ساختاریافته‌ای دارد. چگونه؟ با تیمی کوچک یا متوسط.

همین تجربهٔ تیم‌داری سبب می‌شود که  تا حدی با تخصص‌های گوناگونی که برای پیشبرد کسب‌وکارش نیاز دارد کمی آشناتر باشد. شکل و شمایل کسب‌وکار کارفرمای نوع دوم چه شکلی است؟ معمولاً استارتاپ است و تیم کوچکی دارد، مثلاً ده‌نفره. این نوع کارفرما تا حدودی به تخصص شما واقف است. خیلی پولدار نیست اما معمولاً بودجه‌‌ای معقول در نظر گرفته است.

به احتمال زیاد کارفرمای نوع دوم از قبل به‌طور مکتوب مشخص نکرده است که به چه چیزهایی نیاز دارد و در نتیجه فایلی از نیازمندی‌هایش آماده نکرده تا در حین اولین مذاکره در اختیار شما بگذارد، اما اگر ازش درست سؤال بپرسید و سؤال درست بپرسید تا حد نسبتاً خوبی می‌تواند به سؤالاتتان جواب بدهد و بعد شما می‌توانید با توجه به جواب‌هایی که گرفته‌اید یک فایل مکتوب  آماده کنید، برایش بفرستید، پیش از شروع کار، تأیید آن فایل مکتوب سؤال و جواب را از کارفرما بگیرید و بعد کار را شروع کنید. ممکن است پس از اینکه کار را به او تحویل دادید، یکی دو بار درخواست ویرایش کار را داشته باشد اما معمولاً رفتارش اذیت‌کننده نیست.

به‌نظرتان کارفرمای نوع دوم کجا دنبال فریلنسر می‌گردد؟

اگر بخواهیم به زبان ساده بگوییم روشی که کارفرمای نوع دوم برای پیدا کردن فریلنسرها از آن پیروی می‌کند، هم شبیه به روش کارفرمای نوع اول است و هم با آن تفاوت دارد!

می‌پرسید چرا و چگونه؟

در واقع، روش تقریباً همان است اما نتایج و حاصل جست‌وجوهایشان با هم فرق دارد.

چرا؟

شبیه است چون تقریباً همان جاهایی دنبال فریلنسر می‌گردد که کارفرمای نوع اول:

از دوست و آشنا می‌پرسد یا در شبکه‌های اجتماعی می‌چرخد دنبال فریلنسر اما چون نوع نگاهش به موضوعات مختلف با کارفرمای نوع اول فرق دارد پس در نتیجه دایرهٔ دوستان و اطرافیانش هم با کارفرمای نوع اول فرق دارد. به بیان ساده‌تر، کارفرمای نوع اول و کارفرمای نوع دوم هر دو از  دوستان و اطرافیان سراغ می‌گیرند تا همکار پیدا کنند، اما چون کارفرمای نوع دوم نگاه تخصصی‌تری دارد، روابط کاری‌اش هم حرفه‌ای‌تر است و آدم‌هایی هم که ازشان سراغ احوال می‌گیرد تا فریلنسر پیدا کند، متخصص‌تر هستند.  در واقع، هر دو می‌پرسند از اطرافیان، اما در نهایت دوستان این کجا و دوستان آن کجا!

کارفرمای نوع دوم چطور متقاعد می‌شود؟

کافی است او را با طرز برخورد، رفتار، گفتار و نمونه‌کارهایتان متقاعد کنید. یعنی چه؟ یعنی کافی است به او اطمینان بدهید که اگر بودجه‌ای معقولانه در نظر داشته باشد، کاری با کیفیت مطلوب دریافت خواهد کرد. در برخورد با کارفرمای نوع دوم و دریافت پروژه از او کافی است کاری کنید که حس کند نیازش را فهمیده‌اید، دغدغه‌هایش را متوجه شده‌اید و راهکار مناسب برای رتق و فتق امور را بلدید.

به کارفرمای نوع دوم نشان دهید که منظم و متعهد هستید. اگر پرتفیلوی منظم و منسجم و نمونه‌کار مرغوب داشته باشید، کارفرمای نوع دوم بسیار تحت تأثیر قرار می‌گیرد. آگاهی کارفرمای نوع دوم از اینکه بداند کارفرماهای قبلی‌تان از شما راضی بوده‌اند، باعث می‌شود که این تیپ شخصیتی بتواند با اطمینان خاطر بیشتری کارش را به دست شما بسپارد. بیش از همه سر و کارتان با کارفرمای نوع دوم است؟ از طرف ما هم ازش تشکر و قدردانی کنید.

کارفرمای نوع سوم:کیفیت تمام‌عیار!

کارفرمای نوع سوم معمولاً مدیر مجموعه یا مدیر یک بخش از شرکتی بسیار بزرگ است.

زیر و بالای پروژه با جزئيات دقیق مشخص شده است. این کارفرما فایل مکتوبی از نیازها و خواسته‌هایش دربارهٔ پروژه‌ای که می‌خواهد روی آن کار کند دارد و اتفاقاً بسیار هم کامل و  دقیق است. می‌داند که چه می‌خواهد و تاریخ تحویل کل پروژه یا بخش‌های مختلف آن را از قبل مشخص کرده است. در پروژه‌هایی که کارفرمای نوع سوم پیشنهاد می‌دهد معمولاً همه‌چیز عالی است: دستمزد عالی می‌پردازد و طبیعتاً در قبال پرداخت عالی انتظار دارد که کیفیت کار  هم عالی باشد.

از این‌ها گذشته، انتظار دارد که رفتار فریلنسر هم کاملاً حرفه‌ای باشد و این یعنی حالا که من عالی هستم، تو همه در همه‌چیز عالی باش: هم در کیفیت کار و هم از نظر نظم و تعهد کاری.

کارفرمای نوع سوم کجا دنبال فریلنسر می‌گردد؟

از افراد حرفه‌ای اکوسیستم پرس و جو می‌کند و دنبال برند شخصی حرفه‌ای می‌گردد. ترجیح می‌دهد با متخصصانی کار کند که در یک حوزه‌ی خاص شناخته شده‌اند. به سابقه کاری شما اهمیت می‌دهد و برایش مهم است که قبلاً با برندهای معروف کار کرده باشید. به احتمال خیلی زیاد لینکدین را زیر و رو می‌کند. اگر پروژه برایش خیلی مهم، حساس یا خیلی بزرگ باشد، ممکن است همکاری با شرکت‌های معروف را به فریلنسرها ترجیح بدهد.

کارفرمای نوع سوم چطور متقاعد می‌شود؟

برند شخصی شما برایش خیلی مهم است. برایش مهم است که فردی کاربلد و حرفه‌ای باشید. به پرتفیلوی حرفه‌ای و سابقه کار خیلی اهمیت می‌دهد و برایش مهم است که نام برندهای بزرگ در آن بدرخشد. به نتایج حاصل از همکاری‌های شما با شرکت‌های بزرگ توجه ویژه‌ای دارند.

نظم تعهد کاری، رفتار حرفه‌ای و اینکه بتوانید نیازهای کارفرما را به‌درستی تشخیص بدهید هم از دیگر ویژگی‌هایی است که کارفرمای نوع سوم از فریلنسری که شما باشید انتظار خواهد داشت. اگر با فریلنسر نوع سوم نشست و برخاست کاری و حرفه‌ای دارید، دست راستتان روی سر ما!

فریلنسرهای عزیز و کارفرمایان گرامی: بیایید با هم حرف بزنیم!

اگر این مقاله برایتان آموزنده بود، دوست داریم نظرتان را بدانیم:

اگر فریلنسر هستید، برایمان بگویید که از نظر حرفه‌ای و میزان تخصص در چه سطحی هستید؟ با توجه به آنچه گفتیم، کدام نوع کارفرما شما را برای همکاری انتخاب خواهد کرد؟

کارفرما هستید؟ از کدام نوع؟

فریلنسر عزیز!

اگر تجربه همکاری با نوع دیگری از کارفرما داشته‌اید برایمان بنویسید.

کارفرمای گرامی!

اگر فکر می‌کنید احیاناً نکته‌ای از قلم افتاده است، با ما در میان بگذارید.

دانلود فایل ارائه خانم منا گنجیان که الهام بخش این مقاله بود.

4.7/5 - (96 امتیاز)

ارسال شده در 16 فروردین 1402
برچسب ها: ,

4 دیدگاه برای “فریلنسرها بدانند: کارفرماها هم تیپ‌های شخصیتی گوناگون دارند!”

  • بسیار دقیق و کامل فرمودید

    ولی به نظر من فریلنسرها هم چندین دسته اند و اکثرا وجود فریلنسرهایی که در هر پروژه ای پایینترین قیمت رو پیشنهاد میدهند و حاضرند شب و روز با کمترین دستمزد کار کنند هموار کننده ی راه اون کارفرمایی هستند که دنبال سایت دیجی کالا میگرده با 100 هزار تومن

    موفق باشید

  • درود ، من 32 سال مدیر پروژه بودم. شما مقاله را کاملاً یکطرفه نوشته‌اید، گویی که فریلنسرها آدمای علیه سلام هستند. ولی اینطور نیستند. فریلنسرها هم چندین دسته اند
    من شرح کار پروژه‌ام را با دقت و استاندارد مدیریت پروژه PMBOK تهیه کردم. در انتهای شرح کار پروژه دو پرسش مطرح کردم که عیار فریلنسر را تعیین کنم تا مناسب ترین فریلنسر را انتخاب نمایم. ولی دریغ از کمی درک حرفه‌ای‌گری در این جماعت فریلنسرنما.
    این جماعت کم عقل هنگام ارائه پیشنهاد ، صرفاً به مبلغ پروژه اشاره میکنند و هرگز دو پرسش من پاسخ نمیدهند. چون بیسوادی و عدم مهارت آنها آشکار خواهد شد.
    دریغ از یک جو شعور در این جوانان کله کدو که هیچکدام به این پرسشهای پروژه من پاسخ ندادند. حتی در پیامهای بعدی و تقاضا برای پاسخ به سوالات من هم به پرسشهای من پاسخ ندادند.
    فریلنسرها معمولاً مسئولیت پذیر نیستند و به دنبال باریکی کار و کلفتی نان میگردند که کارفرما را وارد یک بازی برنده-بازنده کنند که خیلی بازی کثیفی است. اکثریت قریب به اتفاق فریلنسرها مهارت کاری ندارند و فروشندگی را بلد نیستند و نمیدانند که چگونه خودشان را پرزنت کنند. که این نقطه ضعف فریلنسرها از یک طرف ناشی در عدم مهارت آنها در انجام کار است و از سوی دیگر ناشی از غرور کاذب فریلنسرهاست. بدین خاطر است که تا کنون از تلاشم نتیجه نگرفتم.
    خوب خوش باشین

  • چطور 32 سال در این حوزه تخصصی فعالیت کرده اید؟
    دو حالت بیشتر ندارد. یا مدیریت پروژه را نمیفهمید یا صرفا به مسئولین ان بخش خدمات چای و غیره داده اید.
    با احترام

  • سلام و درورد
    در هر گروهی از مردم ، تیپ های شخصیتی مختلفی یافت میشود
    واضح است که این مقاله ، سعی دارد در مورد گروه کارفرمایان تیپ شناسی انجام دهد. من این مطلب را مطالعه کردم و به نظر نمی آمد به کارفرمایان اهانتی کرده باشد. برعکس با تحلیل رفتارها و تیپ شناسی این افراد، سعی دارد که به فریلنسرها، دیدگاهی ارائه کند که هر برخوردی را از جانب کارفرما، شخصی نکنند و به انگیزه ها و دلایل رفتارها عمقی تر نگاه کنند و با توجه به نوع کارهایشان ، با کارفرمایان مناسب کار کنند.
    در ضمن گلایه ای هم از شما داشتم، دوباره متن خود را بخوانید . شما با بیش از سی سال سابقه مدیریت پروژه ، در یک محیط حرفه ای ( پارسکدرز) کلمات بسیار نامناسبی را برای توصیف فریلنسرها بکار بردید
    توی رشته ای که من کار میکنم ( الکترونیک ) و سوابق فریلنسرها را مشاهده میکنم ، افراد زیادی را میتونم براحتی پیدا کنم که خیلی حرفه ای و خیلی متشخص هستند و اتفاقا نظرات کارفرمایان بسیار نسبت بهشون مثبت هست . البته برعکسش هم وجود داره ولی اجازه بدید بگم حداقل من اینجا کلی فریلنسر علیه السلام هم میشناسم.
    آرزوی موفقیت واسه همگی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *